အလိုအေလွ်ာက္ အတန္းတင္စနစ္

“ငယ္ရြယ္ ႏုနယ္ေသးတဲ့ ကေလးဘ၀မွာ စာေမးပြဲစနစ္ေၾကာင့္ အတန္းက်တဲ့အတြက္ အရႈံးနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရ ေစတာ မ်ဳိးဟာ ကေလးေတြအတြက္ မွားယြင္းတယ္” လို႔ ႏိုင္ငံတကာ ပညာေရး သုေတသီ ေတြက ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီ အမွားကို တားဆီးဖို႔ ကေလးေတြကို စာေမးပြဲစနစ္ မသံုးသင့္ဘူးလို႔ ဆိုခဲ့ၾကတာပါ။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အျမစ္တြယ္ေနတဲ့ စာေမးပြဲစနစ္ရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲ ဆိုးက်ဳးိေတြကေတာ့ ကေလးေတြဟာ ပညာ ေရးမွာ ဆင္ျခင္ ေတြးေတာဥာဏ္ကို မသံုးေတာ့ဘဲ အလြတ္က်က္ နည္းကို အားကိုးလာပါတယ္။ ျပီးေတာ့ စာေမးပြဲ က်မွာကို ေၾကာက္တာေၾကာင့္ ခိုးခ်တာတို႔ ဆရာဆရာမေတြကို လာဘ္ထိုးတာတို႔ ရွိလာတာပါပဲ။ တျပိဳင္တည္းမွာပဲ ဆရာဆရာမ ေတြရဲ႕ စား၀တ္ေနေရး အက်ပ္အတည္းေၾကာင့္လဲ စာေမးပြဲစနစ္ထဲမွာ အဂတိ လိုက္စား တဲ့ အက်င့္ပ်က္မႈက ပူးတြဲပါလာပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ကေလးေတြနဲ႔ မိဘေတြအတြက္ ေတာ့ စာေမးပြဲ ဟာ စိုးရိမ္ပူပန္ရတဲ့ ျပႆနာတစ္ခုလို ျဖစ္လာပါတယ္။

(ဒီက)

တကယ္ေတာ့ ကေလးေတြအတြက္ ပညာေရးဘ၀ဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ေပါ့ပါးဖို႔ လိုပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ပညာေရးကို စျပီး ထိေတြ႔ရတဲ့ မူလတန္းအဆင့္ဟာ ကေလးေတြကို ကိုယ္ေရာ စိတ္ပါ ဖြံ႔ျဖိဳးေစတဲ့ ပညာေရးစနစ္ျဖစ္ဖို႔ လိုတာ မို႔ ကေလးေတြရဲ႔ စိတ္ေန စိတ္ထား၊ လူမႈဆက္ဆံေရး အေတြးအေခၚ စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြ ေကာင္းမြန္ ဖြံ႔ျဖိဳးဖို႔ နဲ႔ အတူ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ကိုပါ ရင္းႏွီး ကၽြမ္း၀င္ေအာင္ စီစဥ္ေပးရမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ပဲ ကမၻာ့ ႏိုင္ငံေတြမွာ ကေလး ေတြ အတြက္ ပညာအရည္အခ်င္း စစ္ဖို႔ကို စာေမးပြဲစနစ္ အစား စဥ္ဆက္မျပတ္ စစ္ေဆးနည္းကို က်င့္သံုး ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္လည္း စာေမးပြဲစနစ္နဲ႔ စဥ္ဆက္မျပတ္ စစ္ေဆးနည္းရဲ႕ ရလဒ္ေတြက သိသိ သာသာပဲ ကြာျခားပါတယ္။ စာေမးပြဲစနစ္ဟာ ကေလးေတြကို မွတ္ဥာဏ္အား ေကာင္းဖို႔သာ လိုတယ္လို႔ ပံုသြင္းတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကေလး ေတြ ရဲ႕ တီထြင္ဥာဏ္နဲ႔ စဥ္းစား ဆင္ျခင္ဥာဏ္ ေတြရဲ႕ အေရးၾကီးမႈကိုေတာ့ ထည့္မစဥ္းစားပါဘူး။ အဲသလိုပဲ ကေလးေတြ ရဲ႕ က်န္းမာ သန္စြမ္းတာ ၊ ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံေရး ေကာင္းတာ၊ မိသားစုစိတ္ဓါတ္ ရွိတာ တို႔လို စိတ္ခံစားမႈနဲ႔ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဖြံ႔ျဖိဳးမႈကိုလည္း အသိအမွတ္ မျပဳပါဘူး။ ဒါဟာ တနည္းအားျဖင့္ေတာ့ ပညာေရး က႑ထဲမွာ သိပ္လိုအပ္တဲ့ Moral Education ပိုင္းကို ထည့္မစဥ္းစားတာပါပဲ။

စဥ္ဆက္မျပတ္စစ္ေဆးနည္း Continuously Assessment Progression System ကေတာ့ စာေမးပြဲစနစ္ကို လံုးလံုး ဆန္႔က်င္ ပါတယ္။ စာေမးပဲြစနစ္ထဲမွာ စာအမ်ားၾကီးက်က္ျပီး အမ်ားၾကီးေျဖရတဲ့ေနရာမွာ CAPS က ေတာ့ တဆစ္စီ တပိုင္းစီပဲ ေျဖၾကရပါတယ္။ ေမးခြန္းတို ဓမၼဓိဌာန္ပံုစံနဲ႔ သြားတာမို႔ ကေလးေတြဟာ ေပါ့ေပါ့ ပါးပါး ေျဖဆိုႏိုင္ျပီးေတာ့ တကယ္ သိမွ တတ္မွ ေျဖလို႔ရတာမို႔ စာ တကယ္တတ္ျပီး အတန္း တက္ၾကရတာ ျဖစ္ပါ တယ္။ ျပီးေတာ့ တီထြင္ဥာဏ္ ဆင္ျခင္ဥာဏ္ သံုးရတာေတြ၊ ေက်ာင္းတြင္း အသင္းအဖြဲ႔အလိုက္ ပူးေပါင္းျပီး လုပ္ငန္း သေဘာ လုပ္ ၾကရတာေတြကိုပါ အမွတ္ေပးတာမို႔ ကေလးရဲ႕ ဘက္စံုဖြံ႔ျဖိဳးေရးကို အားေပးႏိုင္တဲ့ အတန္း တင္ စနစ္ပါပဲ။ ဒီေနရာမွာ ဘက္လိုက္မႈကင္းျပီး တရားမွ်တ ဖို႔ေတာ့ လိုပါတယ္။

(ဒီကပါ)

CAPS အရဆိုရင္ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ေက်ာင္းသင္ခန္းစာေတြ ပိုင္ႏိုင္ ကၽြမ္းက်င္ဖို႔ သာမကဘဲနဲ႔ သူတို႔ေလးေတြရဲ႕ ရိုးသားေျဖာင့္မတ္မႈ၊ လုံ႔လ၀ီရီယရွိမႈ၊ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး၊ စည္းကမ္းရွိမႈ၊ ကိုယ္ပိုင္ စြမ္းရည္ ရွိမႈေတြကို အမွတ္ေပးရပါတယ္။ သင္ခန္းစာေတြ တတ္တဲ့အဆင့္ကိုလဲ မွတ္မိရံုသာမကဘဲ တီထြင္ ၾကံဆတတ္တာ၊ ျပႆနာေတြကို ရင္ဆိုင္ ေျဖရွင္းတတ္တာ၊ ေ၀ဖန္ သံုးသပ္တတ္တာေတြကိုပါ အမွတ္ ေပး ရပါတယ္။ အဲဒီ အရည္အခ်င္းေတြကို တစ္ေယာက္ခ်င္းစီအတြက္ လစဥ္ မွတ္တမ္းတင္ သြားျပီး စာသင္ႏွစ္ အကုန္ အခန္းဆံုး စစ္ေဆးအျပီးမွာ စနစ္တက် အတန္းတင္ေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာေတာ့ မူလတန္းနဲ႔ အလယ္တန္းအဆင့္ေတြမွာ ကေလးရဲ႔ အသက္ အရြယ္ နဲ႔ လိုအပ္ခ်က္ေတြအေပၚ မူတည္ျပီး အကဲျဖတ္ အမွတ္ ေပး သြားရတာပါ။

မူလတန္းေအာက္ဆင့္မွာ ဘာသာစကားတတ္ေျမာက္မႈနဲ႔ အေျခခံသခ်ၤာ တတ္ရံုေလာက္ပဲ လိုေပမဲ့ မူလတန္း အထက္ဆင့္ကေန စျပီး အလယ္တန္း အထိ ေလာက္မွာေတာ့ တစ္ႏွစ္ကို ငါးၾကိမ္ေလာက္ အကဲျဖတ္ စစ္ေဆးရ ပါတယ္။ အဲဒီအျပင္ ေက်ာင္းေခၚခ်ိန္ ၇၅ရာခိုင္ႏႈန္းျပည့္တာ၊ ျပစ္ဒဏ္ကင္းျပီး ေက်ာင္းစည္းကမ္း လိုက္နာတာ၊ ေက်ာင္းတြင္း ေ၀ယ်ာ၀စၥေတြကို ၀င္လုပ္တာ၊ အားကစား လုပ္တာ၊ စာေပဆိုင္ရာ လႈပ္ရွားမႈေတြ လုပ္ တာ၊ ေက်ာင္း အသင္းအဖြဲ႔ေတြမွာ ပူးေပါင္း လႈပ္ရွားတာေတြကိုပါ ထည့္ျပီး အမွတ္ေပး ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ CAPS ဟာ ကေလးေတြရဲ႕ စာရိတၱဖြံ႔ျဖိဳးမႈနဲ႔ က်န္းမာေရး အသိပညာေတြ လူမႈဆက္ဆံေရးအသိပညာေတြ တိုးပြား ေစ တဲ့ စနစ္လို႔ ေျပာရတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာကေတာ့ ၁၉၉၈-၉၉ကေန ၂၀၀၅-၂၀၀၆ပညာသင္ႏွစ္အထိသံုးခဲ့တဲ့ CAPS မွာ ကေလးေတြ အတြက္ အစိုးရလက္ေအာက္ခံ အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္တဲ့ ၾကံ႔ခိုင္ဖြ႔ံျဖိဳးေရး အသင္း၀င္ရင္ ၁၆မွတ္ ေပးထားပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ဆရာ ဆရာမနဲ႔ အဆင္ေျပရင္ ေျပသလို ရသြားတဲ့ အမွတ္ေတြလည္း ရွိတာမို႔ ကေလးတစ္ေယာက္ အတြက္ ေအာင္မွတ္ ၄၀ရဖို႔ဆိုတာ မခက္လွပါဘူး။ ဒါေတာင္မွ ေအာင္မွတ္ မျပည့္ခဲ့ရင္လည္း ပညာေရး ၀န္ၾကီးဌာနက ေအာင္ခ်က္ႏႈန္း ေကာင္းရမယ္လို႔ တရား၀င္ အမိန္႔ထုတ္ ထားတာ မို႔လို႔ အဲဒီ ကေလးက ျဖည့္ဆည္းသင္ၾကားနည္းတို႔ ကုစားစစ္ေဆးနည္းတို႔နဲ႔ အတန္းတက္ သြားတာပါပဲ။ အဲဒီမွာ ျပႆနာကေတာ့ ေအာင္ခ်က္ ရာႏႈန္း ျပည့္ရမယ္ ဆိုတဲ့ အမိန္႔ေၾကာင့္ ဆရာ ဆရာမေတြက ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြကို အလြယ္တကူ အေအာင္ေပး လိုက္ၾကရတဲ့ ျပႆနာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအခါ ကေလးတခ်ဳိ႕ ဟာ စာ တကယ္ မတတ္ဘဲ အတန္းတက္သြားၾကျပီး စာေမးပြဲစနစ္သံုးတဲ့ အလယ္တန္း အထက္ဆင့္ အေရာက္ မွာ အတန္းက်ၾက ရပါေတာ့တယ္။ တခါတေလမွာ ေက်ာင္းစာကို ဘယ္လိုမွ မလိုက္ႏိုင္ေတာ့လို႔ ေက်ာင္းထြက္ သြားၾကရတာ မ်ဳိး ေတာင္ ရွိလာတဲ့ အထိပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ပဲ ပညာေရး၀န္ၾကီး က ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အေျခခံပညာေရး မွာ CAPS က မေအာင္ျမင္တဲ့အတြက္ စာေမးပြဲစနစ္ကိုပဲ ျပန္သံုးရမယ္လို႔ ေျပာခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလည္း ကေလးေတြအတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္တဲ့ စဥ္ဆက္ မျပတ္ အကဲခတ္ အတန္းတင္ စနစ္ကိုသာ ကမၻာ့အဆင့္မီအျဖစ္ က်င့္သံုး သင့္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ကမၻာနဲ႔အ၀ွမ္း ေအာင္ျမင္ေန တဲ့ စနစ္ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ ဘာေၾကာင့္ မေအာင္ျမင္ရသလဲ ဆိုတာကို အေျဖရွာၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

CAPS ဟာ ကေလးေတြကို တဦးခ်င္း အရည္အေသြး ျပည့္မီေစတဲ့ စနစ္ပါ။ ကေလးတစ္ဦးခ်င္းကို ေစာင့္ၾကည့္ အကဲခတ္ ရတာမို႔ ဆရာဆရာမေတြ တကယ္ အလုပ္လုပ္ရတဲ့ ပင္ပန္းတဲ့ စနစ္ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ပဲ ကမၻာ့ႏိုင္ငံ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ စာသင္ခန္းေတြမွာ စာသင္ခန္းတစ္ခန္းကို ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ အေယာက္ အစိတ္ သံုးဆယ္ထက္ ပိုမထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအခါ စာသင္သား ဦးေရနဲ႔ ဆရာဦးေရ မွ်တာမို႔ ကေလးေတြ ကို တစ္ဦးခ်င္း ေစာင့္ၾကည့္ အကဲျဖတ္ ႏိုင္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ဆရာ ဆရာမဟာ လံုေလာက္တဲ့ လစာကို ရၾကတာမို႔ စား၀တ္ေနေရး ပူပန္စရာမလိုဘဲ အလုပ္ကို စိတ္ပါ၀င္စားႏိုင္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေငြေၾကးလိုအပ္ခ်က္ေၾကာင့္ ျဖစ္ရတဲ့ အဂတိ လိုက္စားရတာမ်ဳိးလည္း မရွိသေလာက္ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ေနာက္ လိုအပ္ခ်က္ တစ္ခုကေတာ့ ႏိုင္ငံတကာမွာက ဆရာအလုပ္ကို လုပ္တဲ့သူေတြဟာ ဆရာျဖစ္သင္တန္း ဆင္းျပီးသူသာ ျဖစ္ရပါတယ္။ အဲလို ပညာေရးစနစ္ထဲမွာ အရည္အခ်င္း ျပည့္မီတဲ့သူေတြမို႔ ကေလးပညာေရးကို ႏိုင္ႏိုင္နင္းနင္း ကိုင္တြယ္ ႏိုင္ၾက တာ ပါပဲ။ ဒီအခ်က္ေတြဟာ ကမၻာ့ ႏိုင္ငံ ေတြမွာ ပညာေရးစနစ္ ေအာင္ျမင္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းေတြပါပဲ။

အဲဒီ ႏိုင္ငံတကာမွာ ပညာေရးစနစ္ ေအာင္ျမင္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းေတြကို ၾကည့္ရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ပညာေရး အေျခေနေတြအတြက္ အဓိက လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ေတြ႔ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အနာဂတ္ ကေလး ေတြအေနနဲ႔ ျမန္ျမန္ၾကီး တိုးတက္ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ကမၻာၾကီး ရဲ႕ ျဖစ္စဥ္ကို လိုက္မီႏိုင္ဖို႔ဆိုရင္ေတာ့ စာေမးပြဲစနစ္ ဟာ ကေလးေတြအတြက္ ပံုေသ မွတ္ထားဖို႔ကိုသာ ေလ့က်င့္ေပးတဲ့ ၊ စဥ္းစား ဆင္ျခင္ဥာဏ္ကို အားမေပးတဲ့ အဖ်က္အဆီး အဆိပ္အေတာက္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေမျငိမ္း ( ၅၊၆၊၀၆ )