ကေလးေတြအတြက္ သက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း အတတ္ပညာေတြ သင္ေပးတာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ၊ ပညာေရးဌာနက အေျခခံပညာေက်ာင္းေတြမွာ ၂၀၀၇-၂၀၀၈ ပညာသင္ႏွစ္က စျပီး အိမ္တြင္းမႈပညာ သက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း ပညာ ေတြကို စနစ္တက် သင္ေပးရမယ္လို႔ ေျပာလာပါျပီ။ တကယ္ေတာ့ အတန္း အခ်ိန္ စာရင္းထဲမွာက အိမ္တြင္းမႈဆိုတဲ့အခ်ိန္ဆိုတာ ပါျပီးသားပါ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအခ်ိန္ေတြ မွာ ကေလးေတြက စကားေျပာတဲ့လူေျပာ၊ ကစားတဲ့လူက ကစားနဲ႔သာ ေနေနၾကရ ပါတယ္။ ဆရာ ဆရာမေတြအတြက္လည္း အဲဒီအခ်ိန္က သူတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ခ်ိန္ေတြ လိုပါပဲ။
ဒါေပမဲ့ဲ့ တခ်ိဳ႕ေက်ာင္းေတြမွာေတာ့ အိမ္တြင္းမႈခ်ိန္မွာ မိန္းကေလးေတြကို အသုပ္သုပ္ နည္း၊ အပ္ခ်ဳပ္ နည္းေတြ သင္ေပးပါတယ္။ ေယာက်္ားေလးေတြကေတာ့ ေျပးလႊား ကစားတာပဲ ရွိပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အစဥ္အလာ ယံုၾကည္မႈအရလည္း အိမ္တြင္းမႈအတတ္ ဆိုတာက ေယာက်္ားေလး နဲ႔ မဆိုင္ဘူး၊ မိန္းကေလးနဲ႔သာ သက္ဆိုင္ တယ္လို႔ သတ္မွတ္တာမ်ိဳး ရွိတာေၾကာင့္ ေယာက်္ားေလးေတြအတြက္ အိမ္တြင္းမႈအခ်ိန္မွာ အသံုး၀င္တဲ့ သင္ခန္းစာမ်ိဳးေတြ သင္ခြင့္ မရၾကပါဘူး။ ျပီးေတာ့ ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ ပညာေရးထဲမွာ အိမ္တြင္းမႈပညာ ဆိုတာ ကလည္း စနစ္တက်သင္ေပးတဲ့ ပညာရပ္မဟုတ္သလို သက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းပညာတို႔ စက္မႈလက္မႈပညာ ဆိုတာေတြကေတာ့ ၾကားေတာင္ မၾကားဖူးတဲ့ ပညာရပ္ေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ေက်ာင္းပညာေရးအခ်ိန္ဇယားထဲက အိမ္တြင္းမႈအခ်ိန္နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ရန္ကုန္ျမိဳ႕၊ ဗိုလ္တေထာင္ ျမိဳ႔နယ္ က ဆယ္တန္းေက်ာင္းသူေလးတစ္ေယာက္ကေတာ့ ခုလို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
"အိမ္တြင္းမႈအခ်ိန္မွာ တခါတေလေတာ့ သမီးတို႔ လက္ဘက္သုပ္ျပိဳင္ပြဲတို႔ ဘာတို႔ လုပ္ဖူး ပါတယ္။ ဘာမွမလုပ္ပဲ ထိုင္ထိုင္ေနရတာေတာ့ မ်ားပါတယ္။ မိန္းကေလးသီးသန္႔ ေက်ာင္းေတြကေတာ့ အိမ္တြင္းမႈခ်ိန္မွာ အပ္ခ်ဳပ္သင္တာတို႔ ဇာထိုးပန္းထိုးသင္တာတို႔ လုပ္ေပးတယ္။ တကယ္တတ္ ေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ သင္ေပးတာမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ေယာက်္ားေလးေတြကေတာ့ ဘာမွ မသင္ရဘူး၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေလ်ာက္ေဆာ့ေနတာပဲ..."
ထိုင္းႏိုင္ငံမွာကေတာ့ အိမ္တြင္းမႈအခ်ိန္ဆိုတာ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြကိုယ္တိုင္ အႏုပညာေတြ လက္မႈ ပညာေတြကို ဆရာဆရာမေတြရဲ႔ ကူညီပံ့ပိုးမႈနဲ႔ ဖန္တီးၾကတဲ့ အခ်ိန္ပါ။ ကေလးေတြဟာ စာရြက္ေတြ ေကာ္ေတြ ေဆးေရာင္စံုေတြ ဂ်ာနယ္ စာေစာင္ေတြထဲက ျဖတ္ေတာက္ထားတဲ့ ရုပ္ပံုေတြနဲ႔ သူတို႔နားမွာ အလြယ္တကူ ရွိေနတဲ့ ပစၥည္းေလးေတြကိုသံုးျပီး သူတို႔ စိတ္ကူးတည့္ရာ ပစၥည္း အသစ္ေလးေတြ အျဖစ္ ဖန္တီးၾကပါတယ္။ ဥပမာေျပာျပ ရရင္ ေသာက္ျပီးသား ပလပ္စတစ္ႏို႔ဗူး အခြံေလးကို လႊင့္မပစ္ေစဘဲနဲ႔ ႏို႔ဗူးရွည္ရွည္ေလးရဲ႕ တံဆိပ္စကၠဴပတ္ကို ခြာလိုက္ပါ တယ္။ ျပီးေတာ့မွ အဲဒီ ႏို႔ဗူးရဲ႕ က်န္ခဲ့တဲ့ ကိုယ္ထည္ အျဖဴေပၚမွာ ေဆးေရာင္စံုျခယ္တာတို႔ ရုပ္ပံုေလးေတြ စတစ္ကာေလး ေတြသံုးျပီး ကပ္တာတို႔ကို ကေလးေတြ ၾကိဳက္သလို လုပ္ေစပါတယ္။ ျပီးသြားတဲ့ အခါမွာေတာ့ ႏို႔ဗူးေဟာင္းေလး ဟာ ခဲတံစိုက္ဗူး လွလွေလး ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။ အဲဒီအတြက္ ကုန္က်စရိတ္လည္း ဘယ္ေလာက္မွမရွိဘဲ ကေလးေတြဟာ စြန္႔ပစၥည္းကေန ေနာက္ထပ္ အသံုး၀င္တဲ့ ပစၥည္းအသစ္တခုခု ဖန္တီးလို႔ရတယ္ဆိုတာကို သိသြားပါတယ္။ အဲလိုပဲ တျခား မုန္႔ဗူးေလးေတြ ေရခဲမုန္႔ ခြက္ ကေလးေတြကိုပါ တခုခု ျပန္လုပ္ဖို႔ စဥ္းစားတတ္ သြားၾကပါတယ္။
ထိုင္းႏိုင္ငံ ပညာေရးထဲမွာ အဲလို လက္မႈပညာ သင္ၾကားမႈမ်ိဳးကို အတန္းလိုက္ အသက္အရြယ္အလိုက္ တတန္းခ်င္း အဆင့္ျမွင့္ျပီး သင္ယူသြားၾကရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ႕ အမွတ္တရပစၥည္း ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ေလးေတြမွာ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ တီထြင္ဖန္တီးထားတဲ့ လက္မႈအႏုပညာ ပစၥည္းေတြ ေရာင္းေနတာ၊ တခါတေလ ႏိုင္ငံျခားသားေတြအလာမ်ားတဲ့ ညေစ်းတန္းေတြ တနဂၤေႏြေစ်းေတြမွာ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြကိုယ္တိုင္ သူတို႔ဖန္တီးထားတဲ့ လက္မႈပစၥည္းေလးေတြ ဆိုင္ခင္းျပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ပါးပါး ေရာင္းခ်ေနၾကတာကို ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာလည္း တကယ့္ ႏိုင္ငံၾကီးေတြမွာလိုပဲ ေစ်းေရာင္း တာဟာ ရွက္စရာ သိမ္ငယ္တဲ့အလုပ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါဟာ ေက်ာင္းကေပးလိုက္တဲ့ လက္ေတြ႔အသံုးခ်ႏိုင္တဲ့ သက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း အတတ္ပညာေတြလည္း ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
သက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းပညာတို႔ စက္မႈလက္မႈပညာတို႔ကို အေလးထားသင္ေပးတာနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ ကေတာ့ အထူးပဲ အတုယူစရာ ေကာင္းလွပါတယ္။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံဟာ သူ႔ႏိုင္ငံ ထူေထာင္ေရး အတြက္ ၁၈၈၀ ခုႏွစ္မွာ တိုက်ဳိ စက္မႈလက္မႈေက်ာင္းကို စဖြင့္ရာကေန စက္မႈလက္မႈ ပညာရွင္ေတြကို အရင္ဆံုး ေမြးထုတ္ လိုက္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့မွ အဲဒီ ပညာရွင္ေတြကပဲ တာ၀န္ယူျပီးေတာ့ ႏိုင္ငံအတြက္ လိုအပ္တဲ့ စက္မႈလုပ္ငန္း ေတြ စက္ရံုေတြေဆာက္လုပ္ျပီး ႏိုင္ငံဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္ေရး ကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾက တာပါ။ ပညာက ဦးေဆာင္သြားတဲ့ ပညာေရွ႔သြားစနစ္ပါ။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ၁၈၉၃ခုႏွစ္မွာ ဂ်ပန္ ပညာေရး ၀န္ၾကီး 'Kono Togama' ေျပာခဲ့တဲ့ စကားက မွတ္သားစရာပါပဲ။
ျပည္သူေတြရဲ႕ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းပညာ ဗဟုသုတနဲ႔ ကၽြမ္းက်င္မႈေတြဟာ တမ်ိဳးသားလံုး ခ်မ္းသာေရးနဲ႔ တိုင္းျပည္ တိုးတက္ေရးေတြအတြက္ အလြယ္တကူ မျမင္ႏိုင္ နားလည္ မလြယ္ႏိုင္ တဲ့ ေနာက္ကြယ္က ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈတခု ျဖစ္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ သက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း ပညာနဲ႔ ဗဟုသုတေတြကို ကၽြမ္းက်င္ေအာင္ ေထာက္ပံ့အားေပးတာဟာ တပ္မေတာ္သားေတြ ပ်ိဳးေထာင္ ေမြးထား သလိုပဲ ႏိုင္ငံရဲ႕လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ခံတပ္ တည္ေဆာက္ေနတာပဲ ျဖစ္ ပါတယ္....
လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။
ျပည္သူလူထုပညာတတ္ဖို႔အတြက္ ဦးတည္ေဆာင္ရြက္တာဟာ ႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးနဲ႔ ကာကြယ္ေရးကိုပါ လုပ္ေဆာင္ျပီးသား ျဖစ္သြားတယ္လို႔ ဆိုလိုတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲလို ပညာေရးစနစ္ေၾကာင့္ပဲ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ ဟာ ကမၻာမွာ အဘက္ဘက္က ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံ တႏိုင္ငံအျဖစ္ ရပ္တည္ေနႏိုင္တာ လို႔ေတာင္ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ ပညာေရးအာဏာပိုင္ေတြက သက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းပညာအတြက္ ထိထိေရာက္ေရာက္ အားေပး ပံ့ပိုးမႈ မရွိေသးဘူးဆိုေပမဲ့ သက္ဆိုင္ရာေက်ာင္းအလိုက္ ဆရာ ဆရာမေတြ က ေက်ာင္းသားေတြ အတြက္ ကိုယ္တတ္ႏိုင္သေလာက္ သက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း ပညာေတြကို သင္ၾကားေပးသင့္ပါတယ္။ အနည္း ဆံုး ေတာ့ ေငြကုန္ေၾကးက် မမ်ားလွဘဲနဲ႔ အလြယ္တကူ လုပ္ႏိုင္တဲ့ လက္မႈအႏုပညာေတြကို စနစ္တက် သင္ၾကား ေလ့က်င့္ေပးႏို္င္ပါတယ္။ ဒါဟာ ကေလးေတြကို လက္မႈအတတ္ပညာတရပ္ကို သင္ေပးလိုက္ တာ သာမကဘဲ စဥ္းစားတီထြင္ဥာဏ္နဲ႔ ဖန္တီးလိုစိတ္ကို ပါ ေလ့က်င့္ေပးရာေရာက္ တာမို႔ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြ အတြက္ သိပ္ကို အက်ိဳး ရွိတာပါ။ ဒါဟာ တနည္းအားျဖင့္ေတာ့ ခုခ်ိန္မွာ အဘက္ဘက္က ဆုတ္ယုတ္လာေနတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္ က်ားကန္ေပးႏိုင္ဖို႔ ခံတပ္တခုကို တႏိုင္တပိုင္ တည္ေဆာက္ ေပးရာလည္း ေရာက္တယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
ေမျငိမ္း
ဧျပီ။၂၀၀၇။
ကေလးေတြအတြက္ သက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း အတတ္ပညာေတြ သင္ေပးတာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ၊ ပညာေရးဌာနက အေျခခံပညာေက်ာင္းေတြမွာ ၂၀၀၇-၂၀၀၈ ပညာသင္ႏွစ္က စျပီး အိမ္တြင္းမႈပညာ သက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း ပညာ ေတြကို စနစ္တက် သင္ေပးရမယ္လို႔ ေျပာလာပါျပီ။ တကယ္ေတာ့ အတန္း အခ်ိန္ စာရင္းထဲမွာက အိမ္တြင္းမႈဆိုတဲ့အခ်ိန္ဆိုတာ ပါျပီးသားပါ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအခ်ိန္ေတြ မွာ ကေလးေတြက စကားေျပာတဲ့လူေျပာ၊ ကစားတဲ့လူက ကစားနဲ႔သာ ေနေနၾကရ ပါတယ္။ ဆရာ ဆရာမေတြအတြက္လည္း အဲဒီအခ်ိန္က သူတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ခ်ိန္ေတြ လိုပါပဲ။
No comments:
Post a Comment