လူငယ္ေတြကို လိမ္မာယဥ္ေက်းျပီး အေျမာ္အျမင္ရွိေစတဲ့ ပညာေရးမ်ိဳးကို ရဖို႔အတြက္ သင့္ေတာ္တဲ့ သင္ခန္းစာ ေတြဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ျမန္မာစာဘာသာရပ္သင္ရိုးထဲမွာ ရွိေနတာမ်ားပါတယ္၊ ျမန္မာစာသင္ရိုးေတြဟာ ပုဂံေခတ္ကစလာတဲ့ စာေပယဥ္ေက်းမႈ ေတြကို ျပဌာန္းထားတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ေခတ္အဆက္ဆက္ စာဆိုေတြ စာေပပညာရွင္ေတြ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ေလ့ရွိတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ထံုးစံေတြ ရိုးရာအႏုပညာေတြပါဝင္တဲ့ စာေပေတြ ျဖစ္ပါတယ္၊ အဲလိုစာေပေတြသင္ရျခင္းအားျဖင့္ လူငယ္ေတြဟာ အမ်ိဳးဂုဏ္ ဇာတိဂုဏ္ နဲ႔ စာေပ ယဥ္ေက်းမႈေတြရဲ့ တန္ဖိုးကို သိျပီး ယဥ္ေက်းလိမ္မာတဲ့ ႏိုင္ငံသားေတြအျဖစ္ ႀကီးျပင္းလာႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္၊
တကယ္ေတာ့ ႏိုင္ငံတကာမွာက အစိုးရတိုင္းဟာ တိုင္းျပည္ရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေတြကို စာသင္ခန္းေတြ ကေန ေမြးထုတ္ေပးေနတယ္ဆိုတာကို သိနားလည္လက္ခံထားတာမို႔ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ စာသင္ခန္း ကေန တတ္သိ လိမ္မာမႈေတြ ရသြားေအာင္ ေက်ာင္းပညာေရးထဲမွာ သင္ခန္းစာေကာင္းေတြ ရွာေဖြ ေရြးခ်ယ္ ျပ႒ာန္းေနၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာကေတာ့ စစ္အစိုးရဟာ အေျခခံပညာအထက္တန္း ေက်ာင္းသားလူငယ္္ေတြအတြက္ တကယ္လိုအပ္တဲ့ သိသင့္သိထိုက္တဲ့ သင္ခန္းစာေကာင္းေတြကို အေၾကာင္းျပခ်က္ တစံုတရာမေပးဘဲ ျဖဳတ္ပယ္ပစ္တာေတြကို လုပ္ေနတဲ့အေၾကာင္း ေရွ႕အပတ္စဥ္ေတြမွာ ေျပာခဲ့ျပီးပါျပီ၊ ဒီတပတ္ေတာ့ ျမန္မာစာသင္ရိုးထဲက တန္ဖိုးရွိတဲ့ သင္ခန္းစာတခ်ိဳ႕ကို ျဖဳတ္ပစ္ေနတဲ့ အထဲက လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲ့ ခြင့္သာခိုက္မွ မလိုက္ခ်င္လွ်င္ ကဗ်ာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေျပာျပခ်င္ပါတယ္၊
လယ္တီဆရာေတာ္ဟာ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာႏွစ္(၁၂၀၈)ခုႏွစ္။ ခရစ္ႏွစ္ ၁၈၄၈ခုႏွစ္မွာ ဖြားျမင္ခဲ့ျပီး ဒီပဲယင္းၿမိဳ႕နယ္ စိုင္ျပင္ရြာဇာတိ ျဖစ္ပါတယ္၊ မုံရြာၿမိဳ႕မွာ လယ္တီေက်ာင္းတိုက္ႀကီးကုိ တည္ေထာင္ ျပီး စာေပပို႔ခ် သီတင္းသုံးခဲ့တာေၾကာင့္ လယ္တီဆရာေတာ္လို႔ ေက်ာ္ၾကားခဲ့ပါတယ္၊ ဆရာေတာ္ႀကီးဟာ ပါဠိဘာသာ၊ ျမန္မာဘာသာတို႔နဲ႔ ဒီပနီက်မ္းေပါင္းမ်ားစြာကို ျပဳစုခဲ့ပါတယ္၊ ဆုံးမစာ ေတးကဗ်ာေတြလည္း ေရးဖြဲ႔ ခဲ့ျပီး ႏြားေမတၱာစာ၊ ေသရည္ေမတၱာစာေတြက ထင္ရွားပါတယ္၊ ဆရာေတာ္ႀကီးက ခက္ခဲတဲ့ ပိဋကတ္ က်မ္းစာေတြကိုေတာင္ သာမန္လူေတြ အလြယ္တကူ နားလည္ေအာင္ ေရးစြမ္းနိုင္တဲ့ ပညာရွင္ႀကီးလည္း ျဖစ္ပါတယ္၊
အဲဒီအျပင္ အဂၤလိပ္အစိုးရလက္ထက္မွာ ပထမဆုံး အဂၢမဟာပ႑ိတ ဘြဲ႔တံဆိပ္ေတာ္ နဲ႔ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္က ဂုဏ္ထူးေဆာင္ စာေပပါရဂူ(D.litt)ဘြဲ႔ေတြကို ဆက္ကပ္ခံရပါတယ္၊ အဲလို ပညာေက်ာ္စာဆိုႀကီးရဲ့ ကဗ်ာကို စစ္အစိုးရက ၂၀၀၈-၂၀၀၉ ပညာသင္ႏွစ္ကစလို႔ အေျခခံပညာအထက္တန္း ျမန္မာစာသင္ရိုးထဲကေန ျဖဳတ္ပစ္ လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္၊ ဒီ “ခြင့္သာခုိက္မွ မလိုက္ခ်င္လွ်င္” ေတးထပ္နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ျပဌာန္းစာအုပ္ထဲမွာ
ဆရာေတာ္ရဲ႕ အေရးအဖြဲ႔ ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ဆရာေတာ္ကိုယ္တုိင္ ဆုံးမေနသကဲ့သို႔ အသက္၀င္လာရသည္၊ ေလာကုတၱရာေရးအတြက္ ဖြဲ႔ဆိုေသာ္လည္း ေလာကီအေရး အတြက္လည္း သင္ခန္းစာယူႏိုင္ေသာ ေတးထပ္ျဖစ္သည္၊
လို႔ ေဖာ္ျပ ညႊန္းဆိုခဲ့တာ ေတြ႔ရပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဆရာေတြဟာ စာသင္ခန္းမွာ စာဆိုဆရာေတာ့္ႀကီး အေၾကာင္းေျပာရင္း ျမန္မာႏိုင္ငံသမိုင္းေၾကာင္းထဲမွာ ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ ေလာကလူ႔ေဘာင္အတြက္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာကို လိုလိုလားလား ထမ္းရြက္ခဲ့ၾကသူမ်ား ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ထည့္သြင္းဆက္စပ္ျပီး ေျပာျပ ႏိုင္ပါတယ္၊ ဒါမွပဲ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြက ရဟန္းေတာ္မ်ားရဲ့ လူထုအေပၚ တာ၀န္ေက်မႈေတြကို သတိျပဳမိ လာျပီး ဘာသာေရးရဲ့ အထိန္းအကြပ္ကို လက္ခံတတ္လာမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္၊
တကယ္ေတာ့ ဆရာေတာ္ရဲ႔“ခြင့္သာခုိက္မွ မလိုက္ခ်င္လွ်င္” ေတးထပ္ဟာ လူေတြ စြဲလန္းတတ္တဲ့ အဆင္း၊ အသံ၊ အနံ႔၊ အေတြ႔၊ အရသာ ဆိုတဲ့ အာရုံငါးပါးကို အလြန္အမင္း မတပ္မက္ဖို႔ မစြဲလန္းဖို႔ သတိေပးတဲ့ ကဗ်ာ ပါပဲ၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြရဲ့ ယံုၾကည္မႈအရ အာရံုငါးပါးမွာ စြဲလန္းလြန္းရင္ ငရဲက်မယ္ဆိုတာကို သတိေပးျပီး အဲဒီ စြဲလန္းမႈကို ေရွာင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ တရားဘက္ကို လိုက္ရမယ္လို႔ ေလာကုတၱရာေရးအတြက္ သတိေပးထားတာ ပါပဲ၊ အဲလိုသတိေပးရာမွာ
သည္ေလာဘ စရုိက္အိုကိုလို႔ ဆရာေတာ္က ေရးဖြဲ႔ထားတာမွာ ေလာဘအေျခခံတဲ့အက်င့္ေဟာင္းေတြကို ျပင္ရင္ေကာင္းတယ္လို႔ လမ္းညႊန္ထားတာမို႔ ေလာကီေရးမွာလည္း အသံုး၀င္တဲ့ ကဗ်ာျဖစ္ေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္၊ ဒါဟာ လူငယ္ေတြ ေရာ လူႀကီးေတြပါ သင္ခန္းစာ ယူသင့္တဲ့ အေၾကာင္းအရာလည္း ျဖစ္ပါတယ္၊
မလုိက္လုိ ေရွာင္ပစ္လုိ႔
ေနာင္အသစ္ တကယ္ျပင္လွ်င္
ေကာင္းဖို႔အစဥ္၊
အဲဒီအျပင္ ဆရာေတာ္က လူတိုင္းလူတိုင္း အခ်ိန္ရခိုက္ အခြင့္အေရးရခိုက္မွာ အမွားကို သိျပီး အမွန္ျပင္ဖို႔ အားထုတ္သင့္ေၾကာင္း။ အခ်ိန္ရွိခိုက္မွာမွ အမွားျပင္ဖို႔ လံု႔လ မစိုက္ခဲ့ဘူးဆိုရင္ မိုက္မဲရာက်မွာျဖစ္ျပီး ဘ၀မွာ အရႈံးႏွင့္သာ ရင္ဆိုင္ရႏိုင္ေၾကာင္းကိုလည္း
ခြင့္သာခုိက္ကမွ မလုိက္ခ်င္လွ်င္လို႔ ေရးဖြဲ႔ျပီး ဆံုးမခဲ့တာ ေတြ႔ရပါတယ္၊
အမိုက္နင့္ျပင္ ရွိေသးေလလိမ့္လား၊
ခြင့္သာဆဲကမွ မခဲခ်င္လွ်င္
အလြဲနင့္ျပင္ ရွိေသးေလလိမ့္လား၊
ခြင့္သာတုန္းကမွ မရုန္းခ်င္လွ်င္
အရႈံးနင့္ျပင္ ရွိေသးေလလိမ့္လား၊
ဆရာေတြအေနနဲ႔ “ခြင့္သာခုိက္မွ မလိုက္ခ်င္လွ်င္” ေတးထပ္ကို စာသင္ခန္းမွာ သင္မယ္ဆိုရင္ ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြကို ဒီကဗ်ာ သင္ခန္းစာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ဆက္ႏြယ္ ေျပာျပႏိုင္တာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနတာပါ၊ ေလာက လူ႔ေဘာင္က သတ္မွတ္ထားတဲ့ အမွားေတြအေၾကာင္း ေျပာျပျပီးေတာ့ အမွားကို အခ်ိန္မီ ျပင္ဆင္ သင့္ေၾကာင္း လမ္းညႊန္ႏိုင္ပါတယ္၊ အဲဒီအျပင္ အခြင့္အေရးရတဲ့အခိုက္ ေလာကေကာင္းက်ိဳးကို သယ္ပိုးဖို႔။ မေကာင္းမႈေတြကို ေရွာင္က်ဥ္ဖို႔။ အခြင့္သာတုန္းမွာ မေကာင္းမႈထဲက ရုန္းထြက္ဖို႔ ႀကိဳးစားႏိုင္ေၾကာင္းေတြကို လူငယ္ေတြ ၾကံဳရေလ့ရွိတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႔ ဥပမာေပးျပီး ဆက္ႏြယ္ ေျပာျပႏိုင္ပါတယ္၊
ပညာေရးနဲ႔ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ ေက်ာင္းေတြမ်ားမ်ားဖြင့္ရင္ ေထာင္တံခါးေတြ မ်ားမ်ား ပိတ္တာနဲ႔ အတူတူပဲ လို႔ လက္ခံထားၾကပါတယ္၊ ဒီေန႔ ကမာၻမွာက ကိုယ့္ႏိုင္ငံ ကိုယ့္၀န္းက်င္မွာ လူဆိုးလူမိုက္ေတြ ေလ်ာ့နည္းဖို႔။ ျပီးေတာ့ လူလိမ္မာ ႏိုင္ငံသားေကာင္း ေတြ တိုးပြားလာေစဖို႔အတြက္ အစိုးရေတြက ေက်ာင္းေကာင္းေတြ မ်ားမ်ားဖြင့္ႏိုင္ဖို႔ကို စီမံကိန္းေတြနဲ႔ စနစ္တက် ႀကိဳးပမ္း ေဆာင္ရြက္ေနၾကတာပါ၊ ျမန္မာ ႏိုင္ငံမွာသာ အရည္အေသြးျပည့္ အဆင့္မီေက်ာင္းေတြ မဖြင့္ႏိုင္ေသးတဲ့အျပင္ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြအတြက္ တကယ္လိုအပ္တဲ့ သင္ခန္းစာေကာင္းေတြကိုေတာင္ မသင္ရေအာင္ ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ ေနပါတယ္၊
လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးဟာ ျမန္မာလူမ်ိဳး ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔အတြက္ ဂုဏ္ယူစံျပဳစရာ သံဃာေတာ္ႀကီး ျဖစ္တဲ့အျပင္ ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ့ အဆံုးအမ အဆိုအမိန္႔ ေတြဟာလည္း လိုက္နာက်င့္ၾကံရမယ့္ နည္းနာေကာင္း ေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဒီ “ခြင့္သာခုိက္မွ မလိုက္ခ်င္လွ်င္” ေတးထပ္တပုဒ္ထဲမွာေတာင္ အထင္အရွား ေတြ႔ႏိုင္္ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဒီလို ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ့ စာေပလက္ရာနဲ႔ အတၳဳပတၱိကို မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္ေတြ သိေစဖို႔ဆိုရင္ ေက်ာင္းသင္ခန္းစာေတြထဲ ျပဌာန္းျပီး ေလ့လာနာယူေစရမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ ဆရာေတြအပါအ၀င္ လူႀကီးမိဘေတြအေနနဲ႔ မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္ ေက်ာင္းသားေတြ သိသင့္သိထိုက္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္ေက်ာ္ေတြ။ စာေပယဥ္ေက်းမႈေတြကို လက္ဆင့္ကမ္းေျပာျပသြားရမယ့္ တာ၀န္ရွိေနျပီ ဆိုတာကို ေဆြးေႏြး တင္ျပခ်င္ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment