နာဂစ္အလြန္ ပညာေရးျပႆနာ

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ သဘာ၀မုန္တိုင္းေဘးဒဏ္ကို ရင္ဆိုင္ခဲ့ရတဲ့အတြက္ စိတ္ေသာကေရာက္ ေနရတဲ့ ျပည္သူလူထု ေရာ… မုန္တိုင္းကလြတ္ေပမဲ့ မတရားဆႏၿခံယူပြဲေၾကာင့္ စိတ္ဒုကၡ ေရာက္ခဲ့ရတဲ့ ျပည္သူေတြေရာ… ဆက္ျပီးရင္ဆိုင္ရမွာကေတာ့ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ က်ေရာက္လာ မယ့္ ေဘးအႏၱရာယ္ေတြကို ဘယ္လို ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းၾကမလဲဆိုတဲ့ ျပႆနာပါပဲ၊ ဒီေနရာမွာ က်မနဲ႔သက္ဆိုင္တဲ့ ပညာေရးက႑ကို ေျပာမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံက ျပည္သူလူထုဟာ အရင္ကတည္းက စား၀တ္ေနေရးက်ပ္တည္းမႈေၾကာင့္ ကေလးေတြရဲ႔ ပညာေရးကို ေနာက္ပို႔ထားရတာပါ၊ ခုေတာ့ မုန္တိုင္းက ၀င္ေမႊလိုက္တဲ့ ေဒသေတြမွာ ဒုကၡသည္ေတြ ေတာင္ပံုယာပံုျဖစ္သြားတာမို႔ အဲဒီက ကေလးေတြရဲ႕ ပညာေရးကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကို အေျခေန ဆိုးသြားဖို႔ ရွိေနပါတယ္။

ေနဖို႔ စားဖို႔ေတာင္ မရွိေတာ့တဲ့အခါ ပညာေရးရဲ႕ အခန္းက႑က ေနာက္ေရာက္သြားတာ အဆန္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ အဲဒီမုန္တိုင္းေဘးသင့္ေဒသေတြမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ကုလသမဂလူသားခ်င္းစာနာမႈဆိုင္ရာ ပူးေပါင္းညွိႏိႈင္းေရးရံုး UNOCHA ရဲ႔ ေမလ၁၃ရက္ေန႔က ထုတ္ျပန္ခဲ့တဲ့ အစီရင္ခံစာအရ မူလတန္းေက်ာင္း ၂၄၀၀ေလာက္ ပ်က္စီးသြားခဲ့ျပီး ကေလးေပါင္း ၃သိန္း၆ေသာင္းေလာက္ ပညာေရးထိခိုက္မယ္လို႔ ခန္႔မွန္း ထားပါတယ္၊ တကယ္လည္း အဲဒီမုန္တိုင္းသင့္ေဒသေတြမွာ လာမယ့္ ၂၀၀၈-၂၀၀၉ပညာသင္ႏွစ္ ေက်ာင္း ဖြင့္ခ်ိန္အမီ ေက်ာင္းေတြ အျမန္ဆံုး ျပန္တည္ေထာင္ႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ပါဘူး၊ အဲဒီေက်ာင္းေတြနဲ႔အတူ ဆရာဆရာမေတြဟာလည္း ေသေၾက ေပ်ာက္ဆံုးသြားၾကတာ ရွိသလို အဲဒီဆရာဆရာမေတြရဲ႕ မိသားစု၀င္ေတြပါ မုန္တိုင္းေဘးထိခဲ့တယ္ဆိုရင္ အဲဒီ ဆရာဆရာမေတြရဲ႕ ဘ၀ေတြကို ျပန္လည္ထူေထာင္ ဖို႔လည္း အခ်ိန္ယူရဦးမွာျဖစ္ပါတယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ရင္လည္း ေသခ်ာေလ့က်င့္ထားတဲ့ လုပ္အားေပး ဆရာ ဆရာမ ေတြကို အသံုးျပဳႏိုင္မွပဲ ေက်ာင္းေတြ ျပန္ဖြင့္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

UNICEF အဖြဲ႔ၾကီးရဲ႕ ေဒသဆိုင္ရာ ပညာေရးအၾကံေပး Cliff Meyers ကေတာ့ ကေလးေတြဟာ သိပ္ၾကီးမားတဲ့ စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔မႈနဲ႔ ပူေဆြးေသာကေတြကို ရင္ဆိုင္ခဲ့ၾက ရတာမို႔လို႔ စိတ္ဒဏ္ရာေတြ ရေနၾကပါတယ္။ ကေလးေတြကို နဂို အေျခအေန ေရာက္ေအာင္ ေသခ်ာ ျပဳစုေဖးမဖို႔အတြက္ ေက်ာင္းေတြက လုပ္ေပးႏိုင္တာမို႔ ေက်ာင္းေတြ အျမန္ဆံုး ျပန္ဖြင့္ႏိုင္ေအာင္ ကူညီဖို႔ အမွန္တကယ္ လိုအပ္တယ္.. လို႔ ေျပာပါတယ္၊ အဲသလိုပဲ ဘန္ေကာက္မွာ ရံုးထိုင္တဲ့ UNICEF က Richard Bridle ကလည္း ကေလးေတြအတြက္ ပံုမွန္ကေလးဘ၀ ကို ျပန္ရျပီး ၾကီးျပင္းသြားေစဖို႔အတြက္ ေက်ာင္းေတြကသာ အေကာင္းဆံုး ေနရာျဖစ္ပါတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။၊

တကယ္ေတာ့ မုန္တိုင္းသင့္ကေလးေတြရဲ႔ ဘ၀ေတြျပန္လည္ထူေထာင္ေရးအတြက္ အပူတျပင္းလိုအပ္ေနတဲ့ အဆင့္မီေက်ာင္းမ်ိဳးေတြ အျမန္ဆံုးျပန္ထူေထာင္ဖို႑ဆိုတာ ျမန္မာႏိုင္ငံလို ျပည္သူလူထုက ဆင္းရဲျပီး အုပ္ခ်ဳပ္သူအစိုးရက ပညာေရးကို ဂ်ီဒီပီရဲ႕ ၁ရာခိုင္ႏႈန္းသာသံုးတဲ့ တိုင္းျပည္မ်ိဳးမွာေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္လွပါဘူး၊ အထူးသျဖင့္ သဘာ၀ ေဘးဒဏ္ထိသူေတြရဲ႕ အသက္ရွင္ရပ္တည္ေရးအတြက္ အေရးတၾကီးလိုအပ္တဲ့ အစားအေသာက္ ေဆး၀ါး အမိုးအကာ စတာေတြကိုေတာင္ ခုထိ လူထုလက္ထဲေရာက္ ေအာင္ မေပးတဲ့ အစုိးရမ်ိဳးရဲ႔ လက္ထဲမွာမို႔ ပိုျပီးေတာ့ေတာင္ မျဖစ္ႏိုင္ပါေသးတယ္၊ သူတို႔ရဲ႔ ထံုးစံအတိုင္း ကမၻာကို လိမ္ညာဖို႔ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ ေက်ာင္းေတြ ဖြင့္တယ္ဆိုရင္လည္း အဲဒီေက်ာင္းေတြဟာ ေက်ာင္းအဂါၤရပ္နဲ႔ လံုးလံုး မညီတဲ့ ေက်ာင္းေတြသာ ျဖစ္မွာပါ။

ျမန္မာျပည္အတြင္းမွာ ကေလးပညာေရး။ က်န္းမာေရးေတြအတြက္ နဂိုတည္းက ၀င္ျပီးကူ လက္စရွိတဲ့ Save the Children နဲ႔ UNICEFတို႔ကေတာ့ မုန္တိုင္းသင့္ကေလးေတြရဲ႔ ပညာေရးအတြက္ အတတ္ႏိုင္ဆံုးကူမယ္လို႔ ေျပာပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ စစ္အစိုးရရဲ႕ တားဆီးပိတ္ပင္မႈ၊ ကန္႔သတ္မႈေတြနဲ႔ ၾကားျဖတ္အလြဲသံုးစားလုပ္မႈ ေတြရဲ႕ေအာက္မွာ ဘယ္ေလာက္ ထိေရာက္ေအာင္ ကူႏိုင္မလဲဆိုတာကေတာ့ ခုခ်ိန္မွာ ၾကီးမားတဲ့ စိန္ေခၚခ်က္ တရပ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီအျပင္ UNICEF ရဲ႕ အၾကီးအကဲတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ Anne-Claire Dufay ကလည္း ကေလးေတြသာ လံုျခံဳစိတ္ခ်ရတဲ့ ေနစရာအိပ္စရာ မရႏိုင္ဘူးဆိုရင္ မိဘမဲ့ကေလးေတြ ဆင္းရဲငတ္မြတ္ေနတဲ့ ကေလးေတြ အတြက္ မုန္တိုင္းေဘးဒဏ္ရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲျပႆနာ ေတြ ျဖစ္တဲ့ လူကုန္ကူးခံရႏိုင္တဲ့ ျပႆနာ။ အဓမၼ လုပ္အားေပး ေစခိုင္းခံရမယ့္ ျပႆနာနဲ႔ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာေႏွာက္ယွက္အဖ်က္ဆီးခံရတတ္တဲ့ ျပႆနာေတြလည္း ရွိေနပါေသးတယ္လို႔ သတိေပးထားပါတယ္၊ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာကေတာ့ ေယာက်ာ္းေလးေတြဟာ စစ္သားစုေဆာင္းေရးက အဓမၼေခၚေဆာင္တာမ်ိဳးကိုလည္း ခံရႏိုင္ပါေသးတယ္၊ တကယ္လို႔ ကေလးေတြကိုသာ စနစ္တက်ရွိတဲ့ စာသင္ခန္းေတြထဲ အျမန္ဆံုး ပို႔ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကေလးေတြဆီမွာ ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္းအားေတြ။ စဥ္းစားခုခံႏိုင္စြမ္းေတြ ရွိလာေအာင္ ေလ့က်င့္ ေပးႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။

ကေလးေတြကို စာသင္ခန္းေတြထဲ ျပန္ပို႔တဲ့အခါမွာ ကေလးေတြဟာ ကဗ်ာေတြ သီခ်င္းေတြ ဆိုရင္း.. ပန္းခ်ီေတြ ဆြဲရင္း.. သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အတူတူကစားရင္း။ စိတ္၀င္စားစရာ သင္ခန္းစာေတြ ေလ့လာသင္ယူရင္းနဲ႔ သူတို႔ရဲ႔ စိတ္ဆင္းရဲစရာေကာင္းလွတဲ့ မုန္တိုင္း ကာလကို ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ျဖစ္သြားေအာင္ ဖန္တီးေပးႏိုင္ဖို႔ လိုပါတယ္၊ အဲဒီအတြက္ စနစ္တက် ေလ့က်င့္ထားျပီး အေတြ႔အၾကံဳရွိတဲ့ ေစတနာရွိတဲ့ ဆရာဆရာမေတြနဲ႔အတူ သင္ၾကားမႈအေထာက္အကူပစၥည္းေတြ လိုအပ္ပါတယ္၊ ၂၀၀၄ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ၂၆ရက္တုန္းက ဆူနာမီငလ်င္ ေဘးေၾကာင့္ ရြာေပါင္း ၄၇ရြာ ပ်က္စီးခဲ့ျပီးေတာ့ လူေျခာက္ေထာင္ေက်ာ္ ေသဆံုးခဲ့တဲ့ ထိုင္းႏိုင္ငံ ေတာင္ပိုင္းမွာဆိုရင္ ႏိုင္ငံတကာက လုပ္အားေပး Volunteer ဆရာဆရာမေတြ ေရာက္လာျပီး စာသင္ခန္း ေတြမွာ ကူခဲ့ၾကတာ ခုခ်ိန္ထိေအာင္ပါပဲ၊ အဲဒီအတြက္ ထိုင္းအစိုးရဘက္ကလည္း အမ်ားၾကီး လမ္းဖြင့္ထားျပီး လိုအပ္တာေတြ ကူညီေပးပါတယ္။

ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံရဲ႕ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးမွာ ႏိုင္ငံတကာအကူအညီနဲ႔ အစိုးရရဲ႕ အတူတကြ ပံ့ပိုးကူညီေပးမႈက သိပ္ အေရးပါပါတယ္၊ ျပင္ပက ကၽြမ္းက်င္တဲ့ အကူအညီေတြကို ကိုယ့္ႏိုင္ငံရဲ႔ အေနအထားနဲ႔ လိုအပ္ခ်က္ ေတြကို သိတဲ့ အစိုးရတရပ္က ၀ိုင္း၀န္း ျဖည့္စြက္ေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္၊ ဒီေနရာမွာ ျပည္သူလူထုရဲ႔ စား၀တ္ေနေရး နဲ႔ က်န္းမာေရး လိုအပ္ခ်က္ေတြအျပင္ ပညာေရးလိုအပ္ခ်က္ကိုပါ တျပိဳင္တည္း ကိုင္တြယ္ ထူေထာင္ရမွာပါ၊ ဒါမွပဲ ႏိုင္ငံအတြက္ လိုအပ္တဲ့ လူ႔စြမ္းအားရင္းျမစ္ေတြကို တပါတည္း ျပဳစု ေမြးျမဴရာေရာက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္၊ ဒါမွပဲ သဘာ၀ေဘးဒဏ္ေၾကာင့္ နာလန္ထူဖို႔မလြယ္တဲ့ ေဒသတခုရဲ႕ အနာဂတ္မွာ ေကာင္းမြန္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေတြနဲ႔ လူတန္းေစ့ဘ၀ေတြအျဖစ္ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္ျပီး ထူေထာင္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။

ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ စစ္အစိုးရက စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြကို ပ်က္စီးသြားတဲ့ ေက်ာင္းေတြျပင္ေဆာက္ရမယ္လို႔ အမိန္႔ေပးထားပါတယ္၊ တကယ္ေတာ့ ခုခ်ိန္မွာ အဲဒီလုပ္ငန္းရွင္ေတြကိုယ္တိုင္ မုန္တိုင္းေနာက္ဆက္တြဲဒုကၡအမ်ိဳဳးမ်ိဳးကို ရင္ဆိုင္ ေနၾကရတာပါ၊ ဒီေတာ့ သူတို႔အေနနဲ႔ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား စိုက္ထုတ္လုပ္ေပးႏိုင္မွာပါလဲ…. ေက်ာင္းတေက်ာင္း မဆိုထားနဲ႔၊ စာသင္ခန္းတခန္းပီသဖို႔ ဘယ္ေလာက္ လုပ္နိုင္မွာပါလဲ… ျပီးေတာ့ လိုအပ္တဲ့ ကၽြမ္းက်င္၀န္ထမ္းေတြကိုေရာ ဘယ္လို ျဖည့္ဆည္းမွာပါလဲ… ဒါဟာလည္း မုန္တိုင္းသင့္ေဒသေတြ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးမွာ အဓိကက်တဲ့ ျပႆနာတရပ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ေဆြးေႏြး တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။
(၁၉၊၅၊၀၈)