ပညာေရးနဲ႔ Good Citizen

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ စက္တင္ဘာလတုန္းက ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ဒီဆႏၵျပပြဲၾကီးမွာ ထူးျခားတာက လမ္းေလွ်ာက္ၾကသူ လူထုေတြကို သာမန္ အရပ္၀တ္ေတြပဲျဖစ္တဲ့ စြမ္းအားရွင္ဆိုသူေတြက ၀င္ေရာက္ ရိုက္ႏွက္ ဖမ္းဆီးတာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ျပည္သူလူထုအခ်င္းခ်င္း စိတ္၀မ္းကြဲေအာင္ ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ စစ္အစိုးရရဲ႕ လွည့္ကြက္ တခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလွည့္ကြက္ကိုလည္း ႏိုင္ငံသားေကာင္းမပီသတဲ့သူတခ်ိဳ႕က ဆရာဆိုးတပည့္ ပီသစြာ လိုက္နာခဲ့တာမို႔ ျမန္မာႏို္င္ငံရဲ႕ အထြတ္အျမတ္ ရတနာတစ္ပါးျဖစ္တဲ့ သံဃာေတာ္ေတြနဲ႔အတူ အျပစ္မဲ့ ျပည္သူလူထုေတြ ေသေၾကပ်က္စီးခဲ့ၾကရပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ႏိုင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္သူဆိုတာဟာ ျပည္သူလူထုအတြက္ေတာ့၊ အမိ အဘ ဆရာသမားသဖြယ္ အားကိုး အားထားျပဳရမယ့္သူေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မိဘေတြ ဆရာေတြလို စံျပဳရမယ့္ အဲဒီ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ပုဂၢိဳလ္ဟာ ဆင္ျခင္တံုတရားနဲ႔ယွဥ္တဲ့ ပညာရည္ ျပည့္၀တဲ့သူျဖစ္ရပါမယ္။ ႏို္င္ငံေကာင္းက်ိဳး၊ ျပည္သူလူထုေကာင္းက်ိဳးကို လိုလား ေဆာင္ရြက္သူ ျဖစ္ရပါမယ္။ မင္းဆိုတာဟာ တိုင္းသူျပည္သားရဲ႔ စိတ္ႏွလံုးကို ေပ်ာ္ရႊင္ ေအးခ်မ္းေအာင္ တရားသျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ႏို္င္သူျဖစ္ရပါမယ္ဆိုတာကို အလံုးစံုကို သိျမင္ ဆင္ျခင္ႏို္င္စြမ္းတဲ့ သဗၺညဳတဥာဏ္ရွင္ ဗုဒၶျမတ္စြာက အုပ္ခ်ဳပ္သူ မင္းတို႔ က်င့္ၾကံရမယ့္ တရားအျဖစ္ ေဟာၾကားခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဗုဒၶျမတ္စြာရဲ႕ အလိုအရေတာ့ ျပည္သူလူထုရဲ႕ စိတ္ႏွလံုးကို ေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္ေအာင္ မအုပ္ခ်ဳပ္ႏို္င္ရင္ ‘မင္း’ မဟုတ္ေတာ့ ပါဘူး။ ဒါဟာ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ရဲ႕ အေျခခံသေဘာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ အုပ္ခ်ဳပ္သူကမွ ပညာမျပည့္၀၊ ႏွလံုးမလွဘူးဆိုရင္ေတာ့ ျပည္သူလူထုဟာ ၾကီးမားတဲ့ ဆင္းရဲဒုကၡေတြကို ၾကံဳၾကရတာပါပဲ။ အဲဒီအျပင္ အုပ္ခ်ဳပ္သူက မင္းဆိုး မင္းညစ္ ျဖစ္တဲ့အခါ ႏို္င္ငံအတြင္းမွာ အၾကမ္းဖက္၀ါဒထြန္းကားလာပါတယ္။ အဲဒီ ျပႆနာရဲ႕ အက်ိဳးဆက္ကိုလည္း ျပည္သူလူထုကပဲ ခါးစည္း ခံလာၾကရ တတ္ပါ တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ပဲ ႏိုင္ငံေတြမွာ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြဟာ ၊ ဆင္ျခင္တံုတရားနဲ႔ ယွဥ္တဲ့ ဥာဏ္ အေျမာ္အျမင္၊ အသိပညာ၊ အတတ္ပညာေတြ ရွိဖို႔က အဓိကအက်ဆံုး လိုအပ္ခ်က္ ျဖစ္လာတာပါပဲ။

ဒီေနရာမွာ ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ေဟာင္းျဖစ္ျပီး ျမန္မာ့ဂုဏ္ေဆာင္ပုဂၢိဳလ္ၾကီးလည္းျဖစ္တဲ့ ပန္းတေနာ္ ဦးသန္႔ရဲ႕ ေဆာင္းပါးေတြနဲ႔ပဲ ဆက္ျပီး ကိုးကားေဆြးေႏြးသြားခ်င္ပါတယ္။ ျပီးခဲတဲ့တပတ္မွာ ႏုိင္ငံတႏို္င္ငံ ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္ဖို႔အတြက္ဆိုရင္ အဲဒီႏုိ္င္ငံရဲ႕ ပညာေရးဟာ ႏိုင္ငံသားေတြကို ႏွလံုးရည္ျပည့္၀တဲ့ ျပည္သူ ျပည္သားေကာင္း (Good Citizen) ပီသေအာင္ ေလ့က်င့္ပ်ိဳးေထာင္ေပးတဲ့ ပညာေရးျဖစ္ရမယ္လို႔ ေရးသားခဲ့တဲ့ ဦးသန္႔ရဲ႔ ေဆာင္းပါးကို ေဆြးေႏြးတင္ျပခဲ့ပါတယ္။

တကယ္လည္း အနာဂတ္ႏိုင္ငံကို ေခါင္းေဆာင္ၾကရမယ့္ လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံသားေကာင္းပီသမႈ ဆိုတာကို ေသေသခ်ာခ်ာနားလည္မွပဲ အၾကမ္းဖက္၀ါဒကို က်င့္သံုးတဲ့ အာဏာရွင္စနစ္ကို လက္သင့္မခံၾကရဘူးဆိုတာကို သေဘာေပါက္ ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသလိုပဲ ႏိုင္ငံသားေကာင္း အျဖစ္ ေနထိုင္နည္းကို သိမွပဲ၊ လူအခ်င္းခ်င္း တန္ဖိုးထားတတ္တဲ့၊ ငဲ့ညွာရိုင္းပင္းတတ္တဲ့ အသိပညာနဲ႔အတူ မတရားတဲ့ အမိန္႔အာဏာေတြကို လက္မခံရဘူး ဆိုတဲ့ ဥာဏ္ပညာမ်ိဳးေတြ ရွိလာမွာျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြကို ႏိုင္ငံသားေကာင္းျဖစ္လာေအာင္ တာ၀န္ယူ သင္ျပေပးရတဲ့ ဆရာဆရာမေတြကိုယ္တိုင္လည္း ႏိုင္ငံသားေကာင္း ပီသ ဖို႔လိုပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ ဦးသန္႔က Civic Education ကို သင္ၾကားတဲ့ ဆရာေတြမွာ ရွိရမယ့္ အရည္အခ်င္းေတြကို သံုးသပ္တင္ျပခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာ ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူမွန္သမ်မွာ ရွိရမယ့္ အရည္အခ်င္းေတြလည္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဦးသန္႔ရဲ႕ေဆာင္းပါးအရေျပာရရင္.. ေခါင္းေဆာင္ေနရာမွာ ရွိတဲ့သူေတြ၊ ဆရာေတြဟာ နမူနာယူရေလာက္တဲ့ အက်င့္စာရိတၱေကာင္း ရွိဖို႔ လိုပါတယ္။ တည္ၾကည္သန္႔ရွင္းစြာ ေနထိုင္တတ္ရမယ္၊။ သာယာေခ်ငံေသာ စကားကို ဆိုတတ္ရမယ္၊ အေထြေထြ ဗဟုသုတနဲ႔လည္း ျပည့္စံုရမယ္၊ ေခတ္မီရမယ္၊ စာစံုဖတ္ရမယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါကလည္း ဆရာျဖစ္သူ... တနည္းအားျဖင့္.. ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူက ေခတ္မီဗဟုသုတနဲ႔ ျပည့္စံုမွပဲ လက္ခံသင္ယူသူေတြ.. ေနာက္လိုက္ေတြအတြက္ လိုအပ္တဲ့ ဗဟုသုတေတြကို ျပန္လည္ျဖန္႔ျဖဴး ပို႔ခ်ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အခု ျမန္မာႏိုင္ငံမွာကေတာ့ ေက်ာင္းဆရာေတြဟာ စား၀တ္ေနေရးဖိစီးမႈဒဏ္နဲ႔၊ အလုပ္ခ်ိန္ မတန္တဆ ေပးေနၾကရတဲ့ ဒဏ္ေတြေၾကာင့္မို႔လို႔၊ စာဖတ္ခ်ိန္ေတာင္ မယူႏို္င္ၾကရတဲ့အေျခေနေတြ ျဖစ္ေနရတာပါ။ အဲဒီအျပင္ လစာမလံုေလာက္မႈေၾကာင့္ တရားမ၀င္ က်ဴရွင္ျပတဲ့အလုပ္ေတြကို ခိုးလုပ္ေနၾကရတာမို႔ စာရိတၱ ေတြပါ အထိပါးခံရသလို ျဖစ္ေနၾကရတာပါ။

ဦးသန္႔ရဲ႕အဆိုအရဆိုရင္ ဆရာဟာ ႏိုင္ငံေရးပါတီစြဲ ကင္းရမယ္လို႔လည္း ဆိုပါတယ္။ တကယ္လို႔ ဆရာက ႏုိင္ငံေရးပါတီစြဲရွိခဲ့ရင္ သူသင္ရတဲ့ေက်ာင္းသားကိုပါ သူယံုၾကည္တဲ့ ပါတီအယူအဆေတြ သြပ္သြင္းမိတတ္ တယ္လို႔လည္း ေျပာထားပါတယ္။ ဒါဟာ ဒီမိုကေရစီပညာေရးက်င့္စဥ္ေတြထဲမွာပါတဲ့ ေက်ာင္းသင္ခန္းစာ ေတြထဲမွာ ႏိုင္ငံေရးဆိုင္ရာအယူ၀ါဒေတြ အတင္းအက်ပ္ မသြပ္သြင္းသင့္ဘူးဆိုတဲ့ အတိုင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအခ်က္မွာလည္း လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံမွာ စစ္အစိုးရက လြဲမွားတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးမိႈင္း တိုက္တဲ့ သင္ခန္းစာမ်ိဳးေတြကို ျပဌာန္းထားတာမို႔ ဆရာေတြကလည္း အဲဒီ သင္ခန္းစာေတြကိုပဲ သင္ေပးေနၾကရပါတယ္။ အဲဒီအျပင္ ပညာေရးနဲ႔ မသက္ဆိုင္တဲ့ ၾကံ့ဖြံ႔လို အဖြဲ႔အစည္းမ်ိဳးေတြကို ဆရာေတြေရာ ေက်ာင္းသားေတြပါ ၀င္ျပီး လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္ေပးေနရတာဟာ ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္နဲ႔ အလွမ္းေ၀းေနေသးတယ္ဆိုတာကို သက္ေသ ျပေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဦးသန္႔ကေတာ့ ေက်ာင္းဆရာတေယာက္မွာ အလိုအပ္ဆံုးအခ်က္က မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ထက္သန္ဖို႔ပဲလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဆရာျဖစ္သူက မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ထက္သန္မွ ႏိုင္ငံနဲ႔ ႏိုင္ငံသားေတြအေပၚ ေစတနာရွိမွာ ျဖစ္တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ တကယ္လည္း အဲဒီအခ်က္ဟာ ေခါင္းေဆာင္ လုပ္သူူေတြမွာ ရွိရမယ့္ အဓိကက်လွတဲ့ လိုအပ္ခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံ ကိုယ့္လူမ်ိဳးကို တိုးတက္ၾကီးပြားေစလိုစိတ္၊ ျငိမ္းခ်မ္းသာယာေစလိုစိတ္ေတြ ရွိဖို႔ဆိုတာ ဟာ ႏိုင္ငံခ်စ္စိတ္ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ အေျခခံရွိမွပဲ ျဖစ္မွာပါ။ အဲလိုမွပဲ ဆရာေကာင္းပီသစြာနဲ႔ တပည့္ေကာင္းေတြကို ႏိုင္ငံသားေကာင္းေတြအျဖစ္ ပ်ိဳးူေထာင္ေမြးထုတ္ႏို္င္မွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ေဟာင္း ျမန္မာ့ဂုဏ္ေဆာင္ ပန္းတေနာ္ဦးသန္႔က ေက်ာင္းပညာေရးထဲကေန ႏို္င္ငံသားေကာင္းေတြေမြးထုတ္ဖို႔အတြက္ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ကို ေဆြးေႏြးထားတာဆိုေပမဲ့လို႔ တကယ္ေတာ့ ႏိုင္ငံသားေကာင္းပီသဖို႔ အေလ့အက်င့္ ဆိုတာ လူ႔ေဘာင္ေလာကတခုလံုးမွာကို သင္ယူက်င့္ၾကံေနဖို႔ လိုအပ္တယ္ဆိုတဲ့ အထိေရာက္ေအာင္ ဆရာၾကီးက အက်ယ္တ၀င့္ သံုးသပ္ျပခဲ့တာပါ။ ဒါဟာ ႏိုင္ငံေကာင္း တႏိုင္ငံျဖစ္ဖို႔ ျပည္သူလူထုအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံသားေကာင္းပီသဖို႔လိုသလို လူထုေရွ႕ေဆာင္ရမယ့္ ေခါင္းေဆာင္ လုပ္သူေတြကိုယ္တိုင္လည္း ႏိုင္ငံသားေကာင္း ပီသဖို႔လိုတယ္ ဆိုတာကိုပါ ဆရာၾကီးဦးသန္႔ရဲ႕ေဆာင္းပါးက ေဖာ္ျပေနတာျဖစ္ပါတယ္ ။

ေမျငိမ္း(၁၆၊၁၀၊၀၇)