Building Knowledge Economies စာတမ္း(၃)

ျပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ပတ္မွာတုန္းက ကမၻာ့ဘဏ္ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္မႈေလ့လာေရးအဖြဲ႔ရဲ႔ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္မွာ ထုတ္ျပန္ခဲ့တဲ့ Building Knowledge Economies စာတမ္းပါ ပညာေရးဆိုင္ရာ အၾကံျပဳခ်က္ မူဝါဒေတြထဲက မူလတန္းအဆင့္ ေက်ာင္းပညာေရးမွာ ထည့္သြင္းစဥ္းစားသင့္တဲ့ အခ်က္ေတြ ကို အေသးစိတ္ ေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္။ ဒီတပတ္မွာေတာ့ အလယ္တန္း နဲ႔ အထက္တန္း ပညာေရးေတြအတြက္ စဥ္းစားခ်မွတ္သင့္တဲ့ အေျခခံမူ ေတြကို ဆက္ျပီး ေဆြးေႏြးသြားပါ့မယ္။

Building Knowledge Economies စာတမ္းအရ
အလယ္တန္းနဲ႔အထက္တန္းပညာေရးေတြမွာ
- အလယ္တန္းပညာေရးအတြက္ ေက်ာင္းအပ္ႏႈန္း တိုးျမင့္လာေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရမယ္
- အထက္တန္းပညာေရးပံုစံကို တကၠသိုလ္ေကာလိပ္ပညာေရးအတြက္ ရည္ရြယ္ျပင္ဆင္ ေပးရံုသာမကဘဲ လုပ္ငန္းခြင္မွာပါ အဆင္ေျပသင့္ေလ်ာ္ႏိုင္မယ့္ ပညာေရးအစီအစဥ္ေတြ ဖန္တီးေပးရမယ္ … ဆိုတဲ့ မူဝါဒေတြကို ေတြ႔ရပါတယ္။

အဲဒီမွာ အလယ္တန္းပညာေရးအတြက္ ေက်ာင္းအပ္ႏႈန္း တိုးျမင့္လာေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရမယ္ ဆိုတဲ့ မူဝါဒကို ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ လက္ရွိအေျခအေနနဲ႔ ခ်ိန္ထိုးျပီး စဥ္းစားၾကည့္မယ္ဆိုရင္ လက္ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာက အေျခခံပညာေရးအဆင့္ ၅ႏွစ္တာကာလထဲမွာတင္ ေက်ာင္းစရိတ္နဲ႔ မိသားစု စားဝတ္ေနေရးျပႆနာေတြ ေၾကာင့္ ကေလးေတြ ေက်ာင္းထြက္ႏႈန္း မ်ားေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အလယ္တန္းအဆင့္ ေရာက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ မူလတန္းတုန္းက ေက်ာင္းဝင္ႏႈန္းနဲ႔ အလယ္တန္းေက်ာင္းဝင္္ႏႈန္းက အမ်ားၾကီး ေလ်ာ့က်သြားတာ ကို ႏွစ္တိုင္း ေတြ႔ေနၾကရပါ တယ္။

ကမBာ့ကုလသမဂၢကေလးမ်ားရံပံုေငြအဖြဲ႔ UNICEF ရဲ႔ ၂ဝဝ၈ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၂၂ရက္ေန႔မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေျခခံပညာေရးအေျခအေနအတြက္ ထုတ္ျပန္ခဲ့တဲ့ စာရင္းဇယားအရ ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္မွာ ေကာက္ယူခဲ့တဲ့ စာရင္းအရ မူလတန္းတက္ေရာက္တဲ့ ကေလးအေရအတြက္က ေယာက်္ားေလး ၈၃ ရာခိုင္ႏႈန္း မိန္းကေလး ၈၄ ရာခိုင္ႏႈန္းရွိျပီးေတာ့ အလယ္တန္း အဆင့္ကို ဆက္တက္ႏိုင္တဲ့ အေရအတြက္ကေတာ့ ေယာက်္ားေလးက ၅၁ရာခိုင္ႏႈန္းပဲ ရွိျပီး မိန္းကေလး က ၄၈ရာခိုင္ႏႈန္းသာ ရွိေတာ့တာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ကေလးေတြရဲ႔ ေက်ာင္းထြက္ႏႈန္း ျမင့္မားေနတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ဒါဟာ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံရဲ႔ ဖြံ႔ျဖိဳး တိုးတက္ေရး အတြက္ လိုအပ္လွတဲ့ ပညာတတ္လူငယ္ေတြကို ဆံုးရႈံးေနရတာပဲ ျဖစ္ပါ တယ္။

ဒါေၾကာင့္ အလယ္တန္းပညာေရးအတြက္ ေက်ာင္းအပ္ႏႈန္း တိုးျမင့္လာေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရမယ္ ဆိုတဲ့ Building Knowledge Economies စာတမ္းက အၾကံျပဳထားတဲ့ အေျခခံမူဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လိုအပ္ေနတဲ့ အခ်က္ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို မီးေမာင္းထိုးျပေနပါတယ္။ အဲဒီအျပင္ မိန္းကေလး ၄၈ရာခိုင္ႏႈန္းသာ အလယ္တန္း ပညာေရးကို ဆက္သင္ႏိုင္ေတာ့တာဟာလည္း ျပီးခဲ့တဲ့ တပတ္မွာ တင္ျပခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေတြရဲ႔ ပညာေရးနဲ႔ အလုပ္အကိုင္ရရွိေရး အခြင့္အလမ္းေတြ တိုးတက္လာေအာင္ ဖန္တီးေပးရမယ္..ဆိုတဲ့ အေျခခံမူကို လိုအပ္ေန တဲ့ သေဘာပဲျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ အထက္တန္းပညာေရးပံုစံကို တကၠသိုလ္ေကာလိပ္ပညာေရးအတြက္ ရည္ရြယ္ျပင္ဆင္ ေပးရံုသာမကဘဲ လုပ္ငန္းခြင္မွာပါ အဆင္ေျပသင့္ေလ်ာ္ႏိုင္မယ့္ ပညာေရးအစီအစဥ္ေတြ ဖန္တီးေပးရမယ္.. ဆိုတဲ့ မူဝါဒ ပါ။ အဲဒီေနရာမွာလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ အထက္တန္းပညာေရးကို သံုးသပ္စဥ္းစားဖို႔ လိုလာပါတယ္။ စစ္အစိုးရက ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ အေျခခံအထက္တန္းပညာေရးကို ၂ဝဝ၈-၂ဝဝ၉ ပညာသင္ႏွစ္ကစလို႔ GCE O'level (General Certificate of Education Ordinary level) အဆင့္မီေအာင္ ျပဌာန္းသင္ၾကားမယ္လို႔ ေၾကျငာခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြ အေနနဲ႔ ြဃႏ ဥဒူနလနူ အဆင့္မီ ပညာေရးမ်ိဳးကို တကယ္ရျပီး အေျခခံပညာ အထက္တန္းကို ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ႏိုင္ငံတကာပညာေရးကို ဆက္ျပီး အလြယ္တကူ ခ်ိတ္ဆက္တက္ေရာက္ႏိုင္မွာျဖစ္သလို ပညာေရးအရ ေရွ႔မဆက္ႏိုင္ရင္ေတာင္မွပဲ ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာ သက္ေမြး ဝမ္းေက်ာင္း အလုပ္ခြင္ဝင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ သင့္ေတာ္တဲ့ အရည္အခ်င္းသတ္မွတ္ခ်က္ကို ရသြားႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံအေနနဲ႔ နည္းမီအတုယူေနတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္တဲ့ စကၤာပူႏိုင္ငံရဲ႔ အထက္တန္း ပညာေရးမွာေတာ့ GCE O’Level အဆင့္မီဖို႔အတြက္ အဓိက ဘာသာရပ္ေတြျဖစ္တဲ့ အဂၤလိပ္စာ၊ သခ်ာၤ၊ သိပၸံဘာသာတြဲ၊ ဝိဇၨာဘာသာတြဲေတြနဲ႔အတူ မိခင္ဘာသာစကားနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားဘာသာစကားတမ်ိဳးကို သင္ရိုးအျဖစ္ ျပ႒ာန္းထား ပါတယ္။ အဲသလိုပဲ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ အနီးဆံုးအိမ္နီးခ်င္းျဖစ္တဲ့ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာလည္း အထက္တန္းပညာေရးမွာ GCE O’Level အဆင့္မီဖို႔အတြက္ စကၤာပူႏိုင္ငံနဲ႔ အလားတူ ဘာသာရပ္ေတြကိုပဲ ျပဌာန္းထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္၊ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာက အႏုပညာနဲ႔ ဂီတဘာသာရပ္ တမ်ိဳးေတာ့ စကၤာပူႏိုင္ငံထက္ ပိုတာ ေတြ႔ရပါ တယ္။

တကယ္ေတာ့ အထက္တန္းပညာသင္အဆင့္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြအေနနဲ႔ ကမၻာ့ပညာေရးစနစ္နဲ႔ ကိုက္ညီ အဆင့္မီျပီး တန္းတူအခြင့္အေရးရွိတဲ့ ပညာေရးမ်ိဳးကို ရဖို႔ကသာ အဓိက လိုအပ္ခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ ကိုယ့္ႏိုင္ငံ တိုးတက္ဖြံ႔ျဖိဳးေရးအတြက္ ဦးစားေပး ထူေထာင္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံအမ်ားစုက တိုးတက္ဖြံ႔ျဖိဳးျပီး ႏိုင္ငံၾကီး ေတြရဲ႔ ပညာေရးစနစ္ေတြကို အတုယူ နည္းမီွျပီး ၾကိဳးစားတည္ေဆာက္ေနၾကပါတယ္။ ဒါမွလည္း ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ မိမိတို႔ႏိုင္ငံမွာ မရွိေသးတဲ့ အဆင့္ျမင့္ပညာေရးမ်ိဳးကို ျပည္ပႏိုင္ငံၾကီးေတြမွာ လြယ္လင့္ တကူ ခ်ိတ္ဆက္ျပီး တန္းတူ ပညာသင္ယူႏိုင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီအျပင္ GCE O’Level အဆင့္မီအျဖစ္ ျပဌာန္းထားတဲ့ အေျခခံသင္ရိုးေတြဟာလည္း ကိုယ့္ႏိုင္ငံနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြရွိတဲ့ ဘာသာရပ္မ်ိဳးေတြကို ေရြးခ်ယ္ျပဌာန္း ထားတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အထက္တန္းပညာေရး ေအာင္ျမင္ျပီးတဲ့ေနာက္ တကၠသိုလ္ ပညာေရးအထိ ဆက္ျပီး မတက္ႏိုင္ရင္ေတာင္မွဘဲ လက္ေတြ႔ သက္ေမြး ဝမ္းေက်ာင္းအလုပ္ေတြ လုပ္ကိုင္ႏိုင္ ေလာက္တဲ့ အာမခံခ်က္မ်ိဳးကို ရသြားႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လက္ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေျခအေနနဲ႔ဆိုရင္ေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ အဲဒီ GCE O’Level အဆင့္မီ ပညာေရးကို ေက်ာင္းတြင္းပညာေရးထဲကေန ထိထိေရာက္ေရာက္ ေပးႏိုင္ဖို႔နဲ႔ အေရအတြက္ထက္ အရည္အခ်င္း အရည္အေသြးေတြကို ပိုျပီး ျမွင့္တင္ေပး ႏိုင္ဖို႔ေတြ လိုအပ္ေနပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ကမၻာ့ဘဏ္ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္မႈေလ့လာေရးအဖြဲ႔ရဲ႔ ပညာေရးအေျခခံမူတခ်က္ျဖစ္တဲ့ အထက္တန္း ပညာေရး ပံုစံကို တကၠသိုလ္ေကာလိပ္ပညာေရးအတြက္ ရည္ရြယ္ျပင္ဆင္ ေပးရံုသာမကဘဲ လုပ္ငန္းခြင္မွာပါ အဆင္ေျပသင့္ေလ်ာ္မယ့္ ပညာေရးအစီအစဥ္ေတြ ဖန္တီးေပးရမယ္ ဆိုတာဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္နဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့ ထည့္သြင္း စဥ္းစားရမယ့္ မူဝါဒတစ္ရပ္ပဲ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ေဆြးေႏြးတင္ျပ လိုက္ရပါတယ္။